Pages

Subscribe

Friday, October 28, 2011

තරඟයට මුහුණ දෙන ඔබ පරාජය නොවෙන්නට නම්…

යමක් තේරුම් ගන්න පුළුවන් පොඩි දරුවා අවදියේ සිට පුද්ගලයෙකුගේ ජීවිතයේ නෙයෙකුත් අවස්ථාවල දී අනේක තරඟයනට මුහුණ දෙන්න සිදුවෙනවා. තරඟයකට මුහුණදීමට සූදානම, දහිරිය, ආත්මශක්තිය ද අවශ්‍යවේ. ඒ වගේම තරඟයෙන් ජය ලබන්න නම් අනෙකුත් තරඟකරුවන් අභිබවා ඉදිරියට ඇදෙන්න හැකියාවත් තිබිය යුතුය. තරඟයේ ජයග්‍රහණය හිමිවෙන්නේ මුලින් දිනුම් කණුව කරා ළඟාවෙන අයට පමණ ද? පිළිතුර විවාදයට තුඩු දෙන්න පුළුවන්.

බ්‍රිතාන්‍ය ජාතික ධාවනශූරියෙකු වූ ඩෙරික් ඇන්තනී  රෙඩ්මන්ඩ් 1992 වසරේ බාසෙලෝනා නුවර පැවැත්වූ ඔලිම්පික් තරඟයේ දී තම රට නියෝජනය කරමින් මීටර 400 තරඟයට ඉදිරිපත් විය. ඒ වෙනවිට එම කාණ්ඩයේ බ්‍රිතාන්‍යයේ ජාතික පදක්කම්ලාභියා වූ ඔහු දේශය වෙනුවෙන් ප්‍රමුඛ පෙළේ ජගත් තරඟ ගණනාවකින් පදක්කම් හිමිකරගෙන සිටියේය. ඉදිරිපත්වූ ඔලිම්පික් තරඟ ඉසව්වේ ඔහු රන් පදක්කම දිනා ගනු ඇතැයි කාගේත් බලාපොරොත්තුව විය.

ආශීර්වාද මැද දහස් ගණන් ඇස් යුගලන් ලුහුබඳිද්දි ඩෙරික් රෙඩ්මන්ඩ් ඉදිරියට ඇදුණේය. පළමුවටයේ තරඟ ඉසව්වේ කෙටිම කාලය සලකුණු කරමින් ඉදිරියෙන්ම සිටියේය. අර්ධ අවසාන තරඟය ඇරඹුණි, සාර්ථක ආරම්භයක් දුන් ඩෙරික් නිමාවට මීටර 250ක් පමණ දුරක් තිබිය දී කලව ප්‍රදේශයේ ඇතිවූ දරුණු වේදනාවක් නිසා තවදුර දිවීමට නොහැකිව ඇද වැටුණේය. අවාසනාවක මහත! ඔහුව පිටියෙන් ඉවතට ඔසවාගෙන යෑමට කටයුතු යෙදුණි. ඒ අතරතුර කවුරුත් කුතුහලයට පත්කරමින් ඩෙරික් නම් ඒ දිරිය තරුණයා දෙපයින් නැගිට්ටේ තරඟයේ ඉතිරිය නිමාකිරීමට  අදිටන් කරගනිමිනි. නොන්ඩිගසමින් ඉදිරියට ඇදුණේය.

ආරක්ෂක වළලු අතරින් රිංගා තරඟය නරඹන්නන් අතරින් අයෙකු ධාවනපතයට කඩාගෙන ආවේය. ඔහු  තනිකකුළින් නොන්ඩිගසන ඩෙරික් නම් ධාවනශුරියාට උරදුන්නේය.

"නුඹ මේ දේ කරන්න (තවදුරටත් දිවීම) අවශ්‍ය නැහැ" වේදනාවෙන් මිරිකීගිය ඩෙරික්ගේ පපුවට ළංවී බැගෑපත් විය.

"නැහැ, මං තරඟය අවසන් කරන්න ඕනේ" ඩෙරික් මිමිනුවේය.

"හරි, එහෙනම් අපි දෙදෙනාම එකතුව තරඟ අවසානයට යමු." කී ඒ පුද්ගලයා ඩෙරික් ගේ ආදරණීය පියාණන්ය.

පිය පුතු දෙපළ උරෙනුර දරමින් ඉදිරියට ඇදුනෝය. තරඟ අවසාන ඉමට ලං වෙද්දී ඩෙරික්ට ඉදිරියට ඇදෙන්න ඉඩහල පියාණන් පසෙකට විය.

තරඟයේ රන්පදක්කම කරවට පළදින්න නියමිතව සිටි ධාවනශූරියාට ජයග්‍රහණ අහිමි වෙන්න ඇති. එහෙත් ඩෙරික් නම් දිරියපුතෙකු තරඟයෙන් පරාජය නොවිය. තරඟ අවසානය කරා සේන්දුවෙන පිය පුතු දෙපළට ක්‍රීඩාංගණයේ අතුරු සිදුරු නැතිව පිරී සිටි 65,000ක පිරිසක් නැගීසිට අත්පොළස්නින් කිරුළු පැලන්දූහ.

ඩෙරික් තරඟ අවසානය කරා ළඟාවූව ද ඔලිම්පික් තරඟ කෙන්දේසි අනුව තරඟය නිමා නොකර අයෙකු හැටියට වාර්තා වූ බව කියැවුණි. ජය ගිලිහී යද්දී ද ක්‍රීඩාවේ හරය ඉහළට එසවූ ඒ දිරිය මිනිසා ඔලිම්පික්-ස්ප්‍රිට් යන අදහස ප්‍රචලිත කිරීම සඳහා යොදාගන්න ඔලිම්පික් කමිටුව තීරණය කර තිබුණි.


තරඟයට මුහුණදෙන පුද්ගලයා ජයග්‍රාහිකයාම විය යුතු නැත, තරඟය සඳහා වෙන සූදානම ලබාදෙන අවස්ථාවෙන් ලබන පන්නරය, තරඟ නිමාවට සේන්දුවෙන්න තියෙන උනන්දුව පවා පදවි පදක්කම් නැතුවාට ලබා දෙන්නේ ජයග්‍රහණයක් නොවෙද? ගෙනියන්නේ ආරම්භයට වඩා වෙනස් ඉසව්වකට නොවේද?

බැරිය කියා අතර මගින් දමා හැර යෑම ලෙහෙසි කාරියක් වෙන්න පුළුවන්. එවැනි අවාසනාවන්ත අවස්ථාවක දී තනිකකුලේ සවියෙන්  නොන්ඩිගසමින් ඉදිරියට ඇදුන ඩෙරික්ගේ ඔලිම්පික් ගමන ගැන මතක් කරන්න. ඔබ දිවිය යුතු ජීවන මැරතනයේ තවත් දුරක් ඉදිරියට ඇදෙනවා නොඅනුමානයි.

ඔලිම්පික් කියන්නේ ජගත් ක්‍රීඩා ක්ෂේත්‍රයේ වීරෝදාර සංකේතයක්. ඔලිම්පික් සම්ප්‍රදාය අනුව ස්ට්‍රෙචර්යකිනි පිටියෙන් ඉවතට ගෙනියන්න නියමිත ඩෙරික්ගේ දිරියේ උල්පත, ඔලිම්පික් ආරක්ෂක වළලු පරයා වේදනාවෙන් මිරිකීගිය දිරිය-පුතුට උරදෙන්න ආ තාත්තා වෙන්න පුළුවන්. වැටෙන හැම වරකම නැගී සිටින්නට උරදී, ඉදිරියෙන් ඉදිරියට පියවර නංවා චැම්පියන්ස්ලා තනා, තිරයන් පිටුපසටවී නිහඬව සැඟවී බලා සිටිනා මහායෝධ පියවරුන් ගැන මතක් කරන්න මේ සටහන අවස්ථාවක් කරගන්නෙමි.

තරඟයට මුහුණදෙන ඔබ පරාජය නොවෙන්නට නම්Don’t Give Up


මේ සම්බන්ද තවත් වීඩියෝ දර්ශණයක් මෙතැනින්...

ඩෙරික් රෙඩ්මන්ඩ් ගැන වැඩි විස්තර විකියෙන් කියවන්න.

සටහන:
1992 සිට ඩෙරික් සම්බන්ධ මේ සිද්ධිය විවිධ කණ්ඩායම් ගොඩනැගීම් හා බැඳි වැඩමුළුවල දී උපයෝගී කරගෙන ඇත්තෙමි. මීට දින දෙකකට කලින් රාජකාරියට අදාළ සෙවුමක දී 1992 බාසෙලෝනා ඔලිම්පික් තරඟයේ වීඩියෝ ක්ලිප් එක හම්බ වුණා. අරුණලු ලිපි පෙළේ ගැලීමට පොඩි වෙනසක් වුණත් ඩෙරික්ගේ කතාව දෙන පණිවුඩයේ වටිනාකම නිසා මේ පොස්ට් එක කරන්න සිතුවෙමි.

Sunday, June 12, 2011

සුපුරුදු කුටියෙන් මිදීමට සමත්වෙන්නා තම ගමනේ දුෂ්කරතම කොටස පසුකරන්න සමත්වෙන්නාය

"He who is outside his door has the hardest part of his journey behind him."
– Dutch Proverb


පාරේ කෙළවරේ ඇති මැයි ගහක් ගැන හිතන්න, ඒ ගසේ කූඩුවෙලා ඉන්න ලෙන් පැටියෙක් ගැන හිතන්න. ගහ ලොකුයි, කඳ මහතයි, ඒ මේ අත පැතිරුණ අතු ගොඩයි. ගහේ මල් පිපෙන්නේ මැයි කාලයේ දී විතරයි, එහෙනම් අනික් කාලවල දී ලේන් පැටියා ජීවත් වෙන්නේ කොහොමද? කුරුල්ලන්ට වගේ ලේනාට පියාඹා ගිහින් කෑම සොයාගන්න බැහැ. ටිං ටිං යාළුවා ගහෙන් බහින්න වෙනවා, කැමැති පලතුරක් හොයාගෙන ගිහින් කන්න වෙනවා. ගහෙන් බසින ලේන් පැටියාව අල්ලන්න මානන පූස් තඩියෙක්, උගුඩුවෙක්, මුගටියෙක් ළඟ පාතක ඉන්න පුළුවන්. එහෙමත් නැතිනම් තොරතෝංචියක් නැතිව ඒ මේ අත දිවෙන වාහනයකට යටවෙන්න පුළුවන්. දඩබ්බර කොලු පැටියෙකුගේ කැටපොල් පාරකට ඉලක්ක වෙන්නත් බැරි නැහැ. ඒත් ජීවත් වෙන්න නම් පළමුව ලේන් පැටියා තම සුපුරුදු සුවිසල් රජදහන වූ ගසෙන්  බහින්න වෙනවා. එතැන් සිට කෑම වේලක් සොයාගන්න තම පුංචි මොළයත්, ආරක්ෂාවට සොබාදහමින් ලැබී ඇති උපක්‍රමයනුත් පාවිච්චි කරාවි. එහෙම නැතිව ළඟ පාතක තියෙන ඉදුණ ගෙඩි පිරුණ ජෑම් ගහක් දිහා උස මැයි ගහේ ලොකු අත්තක් උඩට වෙලා බලබලා තලුමරමින් හිටියොත් ලේන් පැටියා ජීවත් වෙන්නේ කොහොමද? ගහෙන් බැස එන ලේන් පැටියා තම හිතේ පැලපදියම්ව ඇති බිය වටා ගොඩ නඟා ගත්තා වූ අස්ථාවරය පරාජය කරන්න සමත් වෙනවා ඒකාන්තයි. එතැන් සිට තම නුවණ හසුරවා තම අභිප්‍රාය වූ ඉදුණ ගෙඩි පිරුණ ජෑම් ගස කරා පිම්මේ යනවා නොඅනුමානයි.

අධ්‍යාපනය, රැකියාව හෝ පොදුවේ ජීවිතයේ තම අභිප්‍රාය මදුන් පමුණුවා ගන්න උවමනා අයෙකුට ඒ සඳහාවෙන මග පියවර මනින්න වෙනවා. එය ඉලක්කය අනුව වෙනස් වෙන්න පුළුවන්, ඒ මග දිගේ හමුවෙන අභියෝගයන් ජයගන්න වෙනවා. ඒ අතර කල් ඇතිව හඳුනා ගත හැකි අභියෝගයන් (predictable/known challenges) මෙන්ම  බලාපොරොත්තු නැති අවස්ථාවක මතුවෙන පුළුවන් අභියෝගයන් (unknown challenges) ද එමට තියෙන්න පුළුවනි.


ඉලක්කය කියන අදහස හිතේ ඇතිකර ගැනීම යහපත් පියවරක්. මං අර විදියට කරනවා මේ විදියට කරනවා සිතමින් කාලය ගතකිරීමෙන් පමණක් තම බලාපොරොත්තුව ඉටුවෙන්නේ නැහැ. ඒ ඉලක්කය කියන බලාපොරොත්තුව ළඟා කරගන්න, සඵල කරගන්න නම් වෙහෙසෙන්න වෙනවා. එය දිගු ගමනක් වෙන්න පුළුවන්, ඒ ගමනේ දී අනේක බාධක මතුවෙන්න පුළුවන්. ඒත් වඩාත් වැදගත් වෙන්නේ හැම බාධකයන්ට මුහුණ දී ජයගන්නෙමි යන විශ්වාසයෙන් පළමු පියවර තබන්න හිතා ගැනීමයි.

ඒ අධිෂ්ඨානය පෙරදැරි කරගෙන තම ඉලක්කය කරා ළඟාවීමට පියවර තබන්න සමත්වෙන්නා තමාව තමුන් විසින් හිරකර තැබූ කුටියෙන් මුදවන්නට සමත්වෙන්නා වේ. ඒ අනුව ඔහු හෝ ඇය තම අහිප්‍රාය මුදුන් පමුණුවා ගන්න ඉදිරියටම ඇදෙනු ඇත.

ජීවිතය ගමනකි, පියවරෙන් පියවර ඉදිරියට යායුතු ගමනක්ම වෙන්නේය.


එහෙම නොවෙන්න ඒ බලපොරොත්තුව හිතේ ඉපදී කාලය සමඟ මියැදෙන නිෂ්ඵල සිහිනයක් විතරක් වෙන්න පුළුවන්.

මෙහි දී ගෙනහැර දැක්වූයේ වටිනා ඕලන්ද පිරුළකි.

ලිව්වේ: ගල්මල්-Coral
සිතුවම:  http://www.businessinsider.com/

Tuesday, May 17, 2011

විශ්වාසයෙන් පළමු පියවර තබන්න

"Take the first step in faith. You don't have to see the whole staircase, just take the first step."
Martin Luther King, Jr.



විශ්වාසයෙන් පා ඔසවන්න. තරප්පු පෙළක් දිගේ පියනගන්න මුළු තරප්පු පෙළම දෑස් ඉදිරියේ පෙනෙන්න ඕන කියන අවශ්‍යතාවයක් නැහැ, ඔබේ ගමනට වඩාත් වැදගත් වන්නේ විශ්වාසයෙන් යුතුව තබන පළමු පියවරයි.  මෙය කළු ඇමෙරිකානු නිදහස් සටනේ පුරෝගාමියෙකු වූ මාර්ටින් ලූතර් කිං මහතා පැවසූවකි.

අහස උසට නැග තරඟයට මෙන් වළාකැරලි සිපගන්නා වෙර දරන උස ගොඩනැගිලි ඉදිවෙන නූතන කාලයේ මේ වදනේ ගැඹුර වඩාත් මතුකර පෙන්වයි. මහල් ගණනාවකින් සමන්විත විශාල තට්ටු ගොඩනැගිල්ලක් ගැන හිතන්න. බිම් මහලේ රැඳී ඉන්නා අයෙකුට ඉහළට යන්න මාර්ගයන් (methods) කිහිපයක් තියෙන්න පුළුවනි; ඒ අතර පාගමනින් ඉහළට නැගිය හැකි තරප්පු පඩි පේළියන් (stair case), විදුලි සෝපානයන් (lift) වගේම විදුලි බලයෙන් වැඩකරන නවීන පඩි පේළි (escalator) ද වඩාත් වේගයෙන් තට්ටු 50ක් 60ක් ඉහළට ඇදෙන්න පුළුවන් වටාපිටාවේ දසුන් දැක දැක රූං ගාල උච්චයටම නඟින්න පුළුවන් විවිධ මෝස්තරවල විදුලි සෝපාන (view lift capsule) ද ඇති. ගොඩනැගිල්ලේ ඉහළට ඇදෙන්න නම් ඉන් එක් ක්‍රමයක් තෝරාගත යුතුවේ. තරප්පු පඩි පෙළ දිගේ උඩට ඇදෙන්න ශරීරයේ හයි හත්තිය හා අධිෂ්ඨානය  වගේම නැග යන්න වැඩිකාලයක් උවමනා වෙන නිසා ඉවසීමත් තියෙන්න ඕනේ. එහෙම නැතිනම් විදුලි බලයෙන් වැඩ කරන තරප්පු පෙළ තෝරාගන්න වෙනවා. ඒ තරප්පු පෙළේ පඩි සැකසෙන තහඩු තට්ටු ක්‍රියාත්මක වෙන හැටි දැක කකුලක් අහුවේවිද, විදුලි සෝපානය ඉහළට යද්දී විදුලි බලය ඇනහිටියොත් කඩාගෙන වැටේවිද හිත හිතා පසුබෑවහොත් අඩියක්වත් තියන්න පවා බැරිවේවි.


ජීවන ගමන ද තරප්පු පඩි පේළියක් දිගේ මෙන් පියවරෙන් පියවර ඉහළට නැගිය යුතු වෙහසිය යුතු ගමනකි. මාර්ටින් ලූතර් කිං මහතා පැවසූ පරිදි සම්පූර්ණ පඩි පේළිය තමා ඉදිරියේ දිස්වෙන්න තියෙන එකක් නැහැ. ඔබ ඉදිරියේ දිස්වෙන්නේ එක් මහලකින් තවත් මහලකට සේන්දු වෙන්න ඇති තරප්පු පඩි පෙළියේ කොටසකි, අනිවාර්යයෙන්ම ඒ පඩි පෙළ ඉහළට ඇදෙනවා. ගොඩනැගිල්ලේ ඉහළට එසේත් නැතිනම් තමන් ඉන්න තැනින් ඉහළට නගින්න අවශ්‍ය අයෙකුට තමා තෝරාගත් පඩි පේළිය මත තබන විශ්වාසයත් ඒ පඩි පෙළ ඉහළට ඇදෙනවා යන විශ්වාසයත් වඩාත් වැදගත් වේ.

ඔබ තෝරාගත් මග  ගැන විශ්වාසය තබන්න. ඉදිරියට පියමනින්න ඇති ක්‍රමය ගැන විශ්වාසය තබන්න. ඒ ගමනේ දී මතුවන හැම බධකයකටම මුහුණ දෙමි යන අධිෂ්ඨානය ඇති කරගන්න. ඔබේ ශක්තිය ගැන විශ්වාසය තබන්න. මා ජයගන්නෙමි යන තිර අධිෂ්ඨානයෙන් පළමු පියවර තබන්න.


ලිව්වේ: ගල්මල්-Coral
සිතුවම: http://www.onlinechicagorealestateblog.com

Sunday, May 1, 2011

ජීවිතය ගමනක් මිස ගමනාන්තයක් නොවේ

"Life is a journey, not a destination."
— Ralph Waldo Emerson




Life is a journey, not a destination –  ජීවිතය ගමනකි, ගමනාන්තයක් නොවේ යන්න ප්‍රසිද්ධ ඉංග්‍රීසි කියමනක් වේ. ජීවිතය පියවර බොහෝමයක් පියමැන ඉදිරියට යායුතු ගමනකි. ඒ ගමන පුද්ගලයාගෙන් පුද්ගලයාට වෙනස් වෙන්න පුලුවන්, ගමන් මාවත කඳුහෙල්, දුර්ග වගේම අනේක බාධක වලින් පිරී තියෙන්න පුලුවනි. මතුවෙන හැම බාධකයක්ම ලබා දෙන්නේ ජයගෙන ඉදිරියට යායුතු අවස්ථාවක්, පන්නරයක්. ඉන් ලැබෙන දහිරිය හා අත්දැකීම ඉදිරියේ දී හමුවිය හැකි පෙරටත් වඩා විශාල බාධකයක් ජයගැනීමට ඔබව සකසනවා ඇති. නැතහොත් මතුවිය හැකි බාධකය සීරුවෙන් මග හැර ඉදිරියට ඇදෙන්න උපකාරයක් වෙනවා ඇති.

බාධක ජයගෙන ඉලක්කය කරා සේන්දුවෙන්නා ජයගන්නවා. එහෙත් ජීවිතයේ ජයග්‍රහණය කියන්නේ බොහෝවිට එක් පියවරකින් දිණුම් කණුව වෙත ලඟා විය හැකි මීටර් 100ක කෙටි ධාවන තරඟයක් නොවේ, බාධක දිවීමක් - පමණක් වෙලාවට නැවැත්විය නොහැකි බාධක දිවීමක්. කඩඉමක් පසුකර ජයගන්නා ඉදිරි කඩඉම ඉලක්ක කරයුතුය. ඒ හැම ගමන් කණ්ඩයක්ම එකිනෙකට වෙනස් වෙන්න පුලුවනි.

ජීවිතය ගමනකි, ඒ ගමනේ එක් ජයග්‍රහණයක් තවත් ඉදිරියට ඇදිය යුතු ගමනට පා ඔසවන්න ලබා දෙන පුංචි විවේකයක්, රැඳවුමක් මිස නවාතැනක් නොවේ - success is a stepping stone to move forward.

ගමනේ යෙදෙන්නාගේ අභිවෘද්ධිය වගේම සමාජයේ පැවැත්ම හා දි‍යුණුව උදෙසා දුෂ්කර මග ගෙවා ඒ ගමන යායුතුවෙන්නෙමු.


ලිව්වේ: ගල්මල්-Coral
සිතුවම:  "http://www.journey2where.com/index_files/image002.jpg"

හැඳින්වීම

දවස නිමාකර ක්ෂිතිජ ඉමෙන් හිරු බැස යන්නේ විඩාබර ලොවට විරාමයක් ලබාදීලා, වෙහෙසකර දවස අග විවේකයක් ගන්න ඉඩ සලසලා. අඳුර පැතිරෙන අහස සෞම්‍ය සඳකැනින් ඔපවත් වෙන්නේ අලංකාරව, ඒ අතර ඉසිරුන පුංචි තරු නොපෙනෙන තරම්. සඳ නැති අහසේ ලොකු පොඩි තරුකැට දිදුලන්නේ අහස හිස් නොකර. ඒ තරුමල් වල දීප්තිය මොනතරම් ද දකින්න පුලුවන් වෙන්නේ අඳුරු අහසේ, බොහෝවිට ගනාදුර අහස ගිලගනිද්දී නොවෙද?

වැහි බිඳක්වත් නැති කලෙක දවසේ සැඩ හිරු රැසින් දැවුන පොළෝතලය පිණි බිඳු වලින් සිසිල් වෙන්නේ ගනාදුරු අහස යට. සැඟව ගිය හිරුගෙන් ලද විරාමයේ ගිමන් හරින ගස් කොළ මත රැඳෙන පිණි බිඳු මද පවනේ ලෙලෙන කොළ මත නොවෙද මුතු බිඳුවක හැඩ ගන්නේ. කොළ අග්ගිස්සෙන් ගිලිහුනත් පිණි පොද නොවෙද වියලි පොලෝ තලය තෙතමාත්තු කරන්නේ.

රාත්‍රී අහස මොනාකාර වුවත් අළුත් දවසක් උදාකර නැග එන නැවුම් හිරු කිරණින් ලොව නැහැවෙන්නේ සුවහසක් පැතුම් මල්පල ගන්වන්න. අරටුවෙන් මතුවෙන්න මානන නැවුම් දල්ලක්, අතුඅග පිපී ලොව පාට කරන්න සුවඳ කරන්න බලා ඉන්න මල් පොහොට්ටුවක්, නිසසල පරිසරය කුරුළු ගීතයෙන් පුරවන්න බලා ඉන්න සියොතුන්; ප්‍රබෝධමත් වෙන්නේ ඒ නැවුම් හිරු කිරණින් නොවෙද.

ජීවිතය ද දිවා-රැයින් පිරුණ දවසක් වගේ නොවෙද, එහෙත් ජීවිතයක ඒ කාල කලාප දෙක දවසේ විසිහතර පැය මෙන් කෙටි වෙනවානම් දිවා රෑ වගේ මාරුවෙනවා නම් වාසනාවකි. බොහෝ විට එක් කාල කලාපයක් අනෙකට සාපේක්ෂව බොහෝ දික් වෙන්නත් පුලුවන්. අඳුර ගිලගත් රාත්‍රිය ගෙවිලා නේද උදෑසැන එළිය එඹී බලන්නේ.

උදේ මුදු හිරු රැසින් පිපිය යුතු මල් පොහොට්ටුවක්, දැඩි අරටුවකින් මතුවිය යුතු ලදල්ලක් ගැන සිතන්න. අරුණලු ලොව විහිදෙද්දී පිපෙන්න නම් පොහොට්ටුව අතු අගට ආයුතු වන්නේය. දල්ල අරටුවෙන් එළිය දකින්න නම් ගසේ පොත්ත මතුපිටට ආයුතුයි. මෙලෙක් මල් පොහොට්ටුව, සියුමැලි දල්ල ගසේ කඳක් හරහා මතුවී එඹී බලන්න මොනතරම් බාධක ජයගන්න වෙනවා ඇද්ද? හිතා බලන්න... හිරු සැඟව ගිය අඳුරු රාත්‍රියක ඉරී කැඩී ගිය ගස් කඳ පොතු පිරිමැදගෙන විවේක ගනිද්දී තව තවත් දැඩිවෙන්න ශක්තිමත් වෙන්න තැනෙද්දී මතුවිය යුතු අලුත් දල්ලක් ඊටත් වඩා ශක්තිමත් වෙන්න වෙනවා; ජය ගන්න නම්.

අපේ ජීවන ගමනේ දී අනේක කම්කටොලු වලට මුහුණපාන්න වෙනවා. ඒවාට දිරියෙන් මුහුණ දී ඉදිරියට යන්න සමත්වෙන්නා ජය ගන්නවා. ඒ ගමනට දිරියක් දෙන්න සමත් විය හැකි, රුකුලක් වෙන්න පුලුවන් දෑ; විශේෂයෙන් විශ්ව සාහිත්‍යයෙන් පෝෂණය වෙන දිරිමත් කරවන කියමන් අලලා කල රචනා අපේ පාඨකයින් අතරට සිංහල බසින් ගෙනෙන්න උත්සාහයක් අරුණලු.